Ataşehir Köpek Parkında Sıradan bir Gün.

Artık çok güzel arkadaşlarım var ve onlarla oynayabileceğim güzel yerlere gidiyorum.

Bahar da geldi, havalar ısınıyor.

Ne güzel, çok mutluyum ki :)

1 Sene ne kadar çabuk geçti

1 Sene ne kadar çabuk geçti

 

Sevgili Dostlar,

21 Şubat 2016’da yeni ailemin yanına geleli 1 yıl oldu. Bu 1 sene o kadar güzeldi ki mama kabımı bitirmek kadar çabuk geçti. Evime gelene kadar yaşadığım onca sıkıntı ve acılardan sonra bu senenin güzelliğini nasıl anlatırım bilemiyorum.

Uzanmak, Uyuklamak, Uyumak :)

Başlığı yazarken bile insanın gerinesi, esneyesi geliyor :D

En sevdiğim aktivite (!) budur. Sanırım bu denli huzurla uzanıp uyumanın ne kadar kıymetli olduğunu bildiğim içindir. Hele ki sahiplerim de yanımdaysa, dalıp gidiyorum mutlu bir şekilde.

İşte size birkaç uzanık Çakıl resmi. Farklı mekanlarda, farklı zamanlarda çekilmiş karışık bir demet.

Sıradan Bir Yaz Pazarı...

Havalar ısındı, yaz geldi. Sokaklardayken benim için kabus oaln günleri bu havalar. Hoş kışı ayrı yazı ayrı zor oluyor sokaklarda yaşayınca...

1.Yaşgünüm :)))

6 Haziran'da 1.yaşgünümü kutladık ailecek. Akşam yemeği saatim 19.30 civarı. Ama her zamankinden az mama buldum kabımda. Allah Allah derken, ben bununla doymaammmm kiii nidaları atarken bir saat sonra bir sürprizle karşılaştım.

İlk Seyahatim

Geçtiğimiz haftasonu ailemle ilk seyahatime çıktım. 23 Nisan haftası beni dayımla 4 gün İstanbul'da bıraktıktan sonra, 19 Mayıs tatilinde Ankara'ya hep beraber gittik. Cuma günü evde bir hareketlilik vardı, çantalar, bavullar hazırlanıyordu. Hah yine gidiyorlar derken, baktım benim de küçük bir bavulum var. İçinde 4 günlük mamam, oyuncaklarım, atıştırmalıklarım vardı. Yatağımın yastığı da hazırlandığında emin oldum benim de gideceğime.

Ataşehir Barınağına Bahar Şenliğine Gittik

Bu hafta Ankara'ya gidecektik ancak babamın bel ağrıları yüzünden gidemedik. Umarım haftaya kadar daha iyi olur çünkü 4 günlük tatilimiz var :) Babamın bel ağrısına değinmemin nedeni, geçtiğimiz 23 Nisanda annem ve babam bensiz Ankara'ya gitmiş olmaları ve benden ilk defa ayrılmalarıdır. Allah'tan dayım bize geldi de 4 gün beraber kaldık. Artık ahım mı tuttu nedir, Ankara'da babamın ayağı bir kaymış, dediğine göre 2 ayağını da havada görmüş ve tüm yüküyle sol kalçasının üzerine düşmüş. Geçen yıllardan belinden epey çekmiş. Fıtık olmaya ramak kala iyi bir tedaviyle iyileşmiş. Ama bu düşme maalesef fıtığa meyilli kısmı fıtık etmiş, hatta yine babamın dediğine göre nur topu gibi nohut kadar fıtık oluşmuş :( Bizimkiler Ankara'da vur patlasın çal oynasındayken ben stres içinde, bir garip ruh haliyle kaldım burada. Dayım sağolsun beni avutmaya, rahat ettirmeye çalıştı. Bu 4 günü ayrıca başka bir başlıkla anlatacağım.